właściwości dźwiękowe: Jest mnóstwo Z. T. dość pomysłowe przymiotniki opisujące właściwości dźwięku. Ponieważ są to w większości dość subiektywne stwierdzenia, oto dosłownie z książki „HIFI- Select & tune systems” autorstwa Reinharda Franka, 1994, cytowany przez Franzis Verlag:
„Porównanie odsłuchowe dowodzi, jak dobrze brzmi głośnik: czysty i otwarty; z łatwością odtwarza najbardziej skomplikowaną muzykę; Kolory tonów można usłyszeć naturalnie. The Klang nie może być ani irytujący, ani powierzchowny, bas musi być zwarty i czysty na wszystkich poziomach głośności. Przestrzeń charakteryzuje się naturalnym rozłożeniem głębokości i szerokości, a także precyzyjnym rozmieszczeniem instrumentów. Im mniej słyszysz z głośnika, tym lepiej: Przy poprawnych dźwiękowo i dobrej jakości nagraniach szybko zapominasz, że głośnik gra, a słuchanie staje się przyjemnością.”
Inne właściwości i terminy często używane w tym kontekście to:
- zasięg transmisji
właściwości dźwiękowe - Rozkład obrazu dźwiękowego
- dynamika, odtwarzanie basów, tonów średnich i wysokich
- odtwarzanie głosu
- odbarwienie dźwięku
- Charakter dźwięku (smukły lub obszerny, matowy lub błyszczący, twardy lub miękki, irytujący lub przyjemny, przewiewny lub ciężki)
- zniekształcenia (szorstkie lub czyste)
- jednorodność
- przestronność
- susza
- Transparentność
- muzykalność.
