PCM: PCM (afkorting voor Pulse Code Modulation) beschrijft over het algemeen een methode voor het digitaliseren van analoge signalen. Bij deze coderingsmethode worden continue amplitudewaarden van een oscillatie toegewezen aan binaire waarden, dwz het oorspronkelijke signaal wordt bemonsterd met een zeer specifieke frequentie (meestal 8 kHz) en elke bepaalde amplitudewaarde wordt omgezet in een 8-bits binair woord.
Het oorspronkelijke signaalverloop maakt plaats voor een pulsreeks van 0 en 1, daarom spreekt men ook wel van een modulatie van het signaal.
Omdat dit proces niet oneindig nauwkeurig kan worden uitgevoerd, zal een omgekeerde conversie nooit precies hetzelfde opleveren Signaal. Ondanks de resulterende ruis is het voordeel van deze methode de storingstolerantie van de ontvanger, aangezien deze alleen onderscheid hoeft te maken tussen de hoge en lage signalen (0 en 1). Deze tolerantie wordt echter "gekocht" met een hoge bandbreedtevereiste
Met de PCM-gegevensstroom CD de bemonsteringsfrequentie is 44,1 kHz, dwz het analoge signaal wordt 44.100 keer per seconde bemonsterd en omgezet in een digitale waarde. Bij Dolby Digitaal is de bemonsteringsfrequentie 48 kHz, op DVD audio 96 kHz.